“Allah’ım
Yol boyunca
Tarih boyunca
Başıboş bırakma bizi”
Yol için “havada, suda bir yerden bir yere gitmek için aşılan uzaklık, tarik” der Türk dil kurumu. En basit anlamı budur belki. Peki bizcesi?
Bizce yol ne ifade eder?
Yol, gitmek istediğimiz aşılan uzaklıklardan ziyade bir yaşama şekli, bir hayat tarzıdır. Din bir yoldur mesela. Aldığımız, kat ettiğimiz bir seviyedir. Bizi büyüten, bizle büyüyen. Ancak yol, tek gidilir mi?
Yalnız geçer mi mesafeler?
Yol da yolcu, yoldaş arar varmadan âlemlere.* bir gençlik mısrasıdır size göre. Hakkını vermek gerek ki doğrudur. Yolda yoldaş aranır, varmadan bir dünyaya.
Arapça atasözleri ezberlerdim bir zamanlar ,içime en dokunanı “evvel rafik badeet tarik” tir.
“Önce yoldaş sonra yol” der araplar. Çok mühim bir söz olduğunu da büyüyünce anlıyorsun. Bu sözün sözler üstünde bir yeri var. Her çıkılan yol, her gidilen mesafe, yoldaştan geçiyor.
Yol edinmekten evvel yoldaş edinmek bizi ayakta tutuyor. Yolumuzu seçerkenki hassasiyetimiz, yoldaşımızı seçerken kat be kat artıyor. Bir arkadaşın, bir dostun işi nasıl kolaylayacağını hayal ediyoruz.
Başka bir arap atasözü de der ki “Anlatılır ki bir hayal dua ile gerçek olur”. Evet, yoldaşımız bizim hayalimizin duası oluyor.
Yoldaş edinmek bir çırpıda olacak iş değildir fakat insanlara yani kalplere dokunurken potansiyel yoldaşımız olarak bakmalıyız. Kimseye biz buralardan geçtik, bu hengâmeyi atlattık sizle gidilecek mesafemiz yok deme lüksümüz yoktur. Bir doğruyu başkasından önce öğrenmek ona karşı üstünlüğümüzü değil borcumuzu gösterir** evvela. Borçlunun borcunu vaktince ödemesi gerekir ya.
Hayat ne kadar süreceğini bilemediğimiz bir yoldur. Ve bu yol bizim gönüllerle aşacağımız mesafelerle dolu.
Yoldaşınız yolunuzu yüceltsin.
Yolunuz yoldaşınızı anlamlı kılsın.
*Sagopa Kajmer-Galiba
**Ercümend ÖZKAN
