Ramazan gelince ORUÇ başlar.Küçük büyük demeden tüm müslümanlar ORUÇ tutar.Camiler dolup taşar Teravihler kılınır cemaatle.Davulcular çıkıp maniler söylerler.Bize göre ORUÇ demek ibadet etmek, kısa bir süreliğine âç kalıp akşam karnımızı doyurup bir ay sonunda da bayram edip ziyafet çekmek demektir.Ama bazılarına göre bu BİTMEYEN bir açlık demektir.
Bizler için bu zaman çok zor geçer ama onlar belki de hiç bir zaman yemek bulamazlar.Ben bir belgesel izlemiştim.Bu belgesel beni çok etkilemişti.Belgeselde çölün ortasında yaşayan babaları olmayan bir aile vardı.Bu aile çok fakirdi ve anneleri yemek yapmak için bütün bir gün boyunca dikiş işleriyle uğraşıyor, diktiklerini satıyor ve para biriktiriyordu.Fakat bu aile hiç umut kaybetmiyordu.Yani onların hali bizim her akşam yediğimiz ekmeğin bir parçasını görünce akşama ziyafet var diye sevindikleri bir haldi.Buradaki çocuklar normalde bir sürü aburcubur yerler yemeğin üstüne.Ama o çocuklar şu bir damla suyu içmek için çalışırlar ve çoğunluğu daha okula gidemeden ve belki de bizler gibi büyüyünce ne olabileceğini hayal edemeden açlığa ve susuzluğa dayanamadan gözlerini hayata yumarlar bir daha uyanmamak üzere. Bizlerin sıcacık evinde kocaman buzdolabı varken belkide onların evleri bile yoktur.
Ben her dua ettiğimde Allah’tan onlar için yardım dilerim, kendi halime binlerce kez şükrederim.Hepimiz her zaman halimize binlerce şükredip onlar için dua edelim ki onlarda hayatı en güzel şekilde yaşasın mutlu olsunlar.
