
Duyguların Dengi
Yakın bir zamana kadar, insanların duygularını gizlediğini düşünüyordum. Ancak şuan insanların ortamlara göre (değişen) duyguları olduğuna inanıyorum. Sanal dünya duyguları, gerçek dünya vurdumduymazlığı haline geldi.
Duygu; duyularla algılama/ histir. Kişilere göre değişmeyen net olan duygular olabileceği gibi farklılık gösteren duygularda vardır elbet. Bizler ya duygularını çok dışa vuran ya da her daim gizleyen insanlar olduk. Hiç aramız yok bu aralar.
Bir film izledim, film izleyerek yazı mı olur diyenlere ilham her yerde diyip devam edeceğim. İnsanların duygularının ırklarına, tenlerine, dinleri göre küçümsendiği bir film. İnsanları birbirinden soyutlayan, duyguları ise sadece kendi evlatlarına, eşe dosta gösterilen incelik olarak yansıtan bir tablo. Sonra düşündüm oldukça gerçek bir senaryoydu. Çünkü bu zamanda bir şey bizimse/ bizdense ona tüm kanallarımız açık bir yakınlık duyarız. Bize biraz uzaksa duygularımızı almadan gideriz yanına.
Duyu organlarımız mı duyarsızlaşıyor biz mi duymayı/ hissetmeyi bıraktık? Yapay zekâ/sanal gerçeklik derken bu kurmaca dünyalar bizi ele geçiriyor. Bu istila en başta duygularla oluyor. Yaradan bize bu kadar duyu organı, binlerce his vermiş. Biz ise sadece suni birer olgu oluyoruz.
Ya sahte duygular ya da nötrleşmiş kimseler haline geliyoruz. Gelmeyelim, gelirsek de üstesinden gelelim. Sahici olalım bir şeyleri kanıtlamaya çalışmadan hissedelim. Pirüpak çocukça hislerimizi yanımıza alalım. Göstermelik olmayan içten hislerimizi paylaşalım. Paylaşalım ki çoğalsın.
Duygular değişmesin, hele ortamına kişisine göre hiç değişmesin peşin hükümlü olmayalım zira gözlerimizin gördüğü bizi yanıltıp farklı hissetmeye itiyor.
Oysa Allah yüce kelamında “İyi ama onlar hiç mi yeryüzünde gezip dolaşmazdılar? Bu sayede kendisiyle akledecekleri bir kalbe ya da işitecekleri bir kulağa sahip olsalardı ya! Ama şu da var ki; gözler kör olmaz, fakat asıl kör olan göğüslerdeki kalplerdir (hac 46)” der. Duyu organları belki işini yapamaz hale gelir oysa asıl his bizim gönlümüzdedir. Bizim içimizden gelen vicdanın sesindedir.
Duygularımızın denk olduğunu bilip yeniden bir besmeleyle başlayalım. Benim duygularımın dengi önyargımı yıkınca başlıyor. Ya sizin duygularınız neye denk geliyor?
Güzel bir yazı emeğinize yüreğinize sağlık
eline ve güzel yüreğine sağlık ❤