Sürekli bir koşuşturma şeklinde yaşanan (sözde)modern çağın, insan doğasına uymayan, ancak kaçınılmaz olarak maruz bırakıldığımız olumsuzlukları saymakla/yaşamakla bitmez/bitmiyor. Bu durum, sadece görmek isteyenin fark edebileceği bir sorundur. Acı gerçeklerle yüzleşmeye cesareti olmadığı için görmek istemeyene, peşinen teslim ve razı olduğu için görmezden gelene veya zaten fark edemeyecek kadar sorunun içine düştüğü için göremeyen insanlara da yardımcı olacak kişiye özel ambalajlar/kılıflar mevcuttur.
Bu sözde modern çağın insanlığı maruz bıraktığı, ürettiği temel konulardan biriside motivasyon meselesidir. Genellikle suni ya da aşırı abartılmış problemlerden dolayı, meselelere odaklanma ve çözüm amaçlı yoğunlaşma yetisinin ortalama insan evladının altından kalkamayacağının algısı yaratılmaktadır. Güya tek başına İçinden çıkılmaz, üstesinden gelinmez bir takım sorunlar nedeniyle de insanlara “dış destek”, “psikolojik yardım” alma gibi süslü tuzaklar kurulmaktadır. Burada “altın vuruş” insanın tek başına hiçbir halt edemeyeceğine inandırılmasıdır. Zaten buna bir inandın mı artık kullanışlı bir “elaman”, “sadık bir müşterisindir”. Girişte de değindiğimiz (sözde) bu modern çağ, insanoğluna en büyük kazığı onları yalnızlaştırarak, tek başına bırakarak atmıştır. Yalnız olduğumuzu ve tek başına sorunlarımızın üstesinden gelemeyecek olduğumuzu kabullendikten sonra, ikinci adım kendimize iyi bir “koç” bulmaktır.
Sektörde her ihtiyaca göre “koç” bulunmaktadır. Yaşam koçu, evlilik koçu, kariyer koçu, ebeveyn koçu, eğitim koçu, ilişki koçu say say bitmez. Her ihtiyaca binaen bir “koç” türü mevcuttur.
Günümüzdeki “koçların” belkide fikir babalarından sayılabilecek bir hikaye ile devam edelim.
Adamın biri, satıp para kazanmak için bahçesinde odun kırmakta olan komşusunun yanına gider. Kırılmayı bekleyen kütüklerden birinin üzerine oturur ve komşunun baltayı her kaldırışından önce, “Ha gayret ha”, “aha bu sefer kırılacak ha” vs. gibi, kendince oduncuyu gaza getirici sözler eder. Oduncu tüm odunları kırıp sonrada pazarda satar. Satar satmasına ama komşusu paradan hak talep eder, tartışırlar fakat bir türlü anlaşamazlar, çaresiz kadıya giderler durumu anlatırlar. Kadı odunların satışından elde edilen altınları ister, taraflar merakla kadı efendinin ne yapacağını beklerken, kadı altın paraları kesenin içinde sağa sola karıştırır ve hak talep eden komşuya sorar “duyuyor musun bu sesi” der. Adam “evet altınların sesi” der. Kadı “tamam sesi duyduysan hakkını aldın, senin sesine karşılık altınların sesi şimdi ödeştiniz” der ve davayı kapatır.
Hikâyenin yaşandığı dönemde ne profesyonel “koçluk” vardı, ne de bir “koça” muhtaç olup kendini teslim eden müşteri. Oysa bugün öyle mi, maalesef her ihtiyaca göre “koçlar” mevcut. Yeter ki sen tezgâha gelmeye gör. Şimdi profesyonel olarak koçluk yapan bu sayede büyük paralar kazanan birinin yaptığı işi yani koçluğu nasıl tarif ettiğine bir bakalım.
“Koçluk, muhatabın (ya da müşterinin) eyleme geçebilmesini sağlamaktır. Buna motivasyonu artırmak (motivasyon yok ise de oluşturmak) denir” diyor.
Tezgâhı anladık değil mi; önce yalnızlaştır, sonra sıkıntıları yalnız tek başına çözemeyeceğine inandır arkasından hoppp “dış destek”, “psikolojik yardım” gelsin. “Koçum” neredeee!?
Peki, bizler Müslümanlar olarak öz motivasyonumuzu nasıl sağlarız?
Yukarıya çizilen tablonun dışında olanlara, hakikaten saygı duyarım çünkü çağın hastalığından kendilerini bir şekilde koruyabildikleri için. Bu tablonun dışında olabilmek için, insanın kendi içinde ayağı yere basan bir düşünce yapısına, hak edilmiş bir özgüvene, güçlü bir karaktere ve en önemlisi sahih bir inanca sahip olması gerekmektedir. Bunlara sahip olamayan bir kişinin “birey” olabilmesi mümkün değildir. Yani Müslümanlar olarak, sorunlarımızın çözümünde motivasyon için ihtiyacımız olan enerjiyi Rabbimizin sahih olan dininden temin etmemiz gerekmektedir. Başkaca her hangi bir kaynaktan/adresten temin edilecek motivasyon enerjisi, bizleri hedeften uzaklaştırmaktan başka bir işe yaramayacaktır. Öyle ise sahih dinden beslenmeyen bir kişinin olaylar karşısında yukarıda çeşitlerini saydığımız “koç”lardan kurtulma şansı yoktur diyebiliriz. Sözde modern çağın bahsi geçen “koç”larından kurtulmak ya da hiç bulaşmamak için aslında bir başka “koç” bize yardımcı olabilir di!
“Koç”tan kaçıp, “KOÇ”un peşine düşmek mi?
Evet, ama bu koç başka koç, çünkü bu Hz. İbrahim’in “KOÇU”. Hz. İbrahim’in koçu mu yoksa popüler koçlarla mı motive olacağız/oluyoruz?
Kitabımızda anlatılanları hayatımızın bizzat içine sokamadığımız için Hz. İbrahim’in “KOÇU” üzerinden almamız gereken dersleri alamamış olmamız, aslında motivasyonumuzun kayboluş sebeplerini de açıklamıyor mu? Nihai hedefe yönelmekten bizi alıkoyan neler varsa Ali Şeriati rahmetlikten mülhem bizim “İsmaillerimiz” onlardır, dolayısıyla kurban edilmesi/kurtulunması elzemdir. Eğer dine odaklanmak, Allah’ın rızasını öncelemek, peygamberin sahih yolundan gitmeyi gündemimize almak gibi bir hedefimiz olacaksa “İsmaillerimizi” bulup kurban etmeliyiz. “İsmaillerimizden” yani öz motivasyonumuzun kaybedilme sebeplerinden, Hz. İbrahim’in “KOÇU” kurban edip ayak bağlarından kurtulması gibi kurtulabilme azmini ortaya koymamız gerek. Müslümanlar olarak sorunlarımız üç aşağı beş yukarı belli aslında. Genel olarak öncelikler sıralamasını doğru yapamıyoruz. Doğru zamanda, doğru mekanda sonuç odaklı sahici hedefler belirleyemiyoruz. Belirleyebildiğimiz hedeflere yoğunlaşamıyoruz, bazen de dış etkenler daha belirleyici oluyor. Hep bir engel ve her zaman bahanelerimiz var değil mi ve kendi elimizle başlarımıza çoraplar örüyoruz çoğu zaman.
Bitirirken önerimiz;
Hz. İbrahim’in koçuna atıf yapmamızın sebebi çareyi dışarıda değil, kendi içimizde yani en önemli değerimiz olan Rabbimizin kitabı ve Peygamberin sahih sünneti üzerinden aramalıyız. Ardından samimice özeleştiri yapmamız, gerçekten Allahın rızasını isteyip istemediğimize karar vermemiz gerekiyor. Bizim asla dış desteğe ihtiyacımız yok. Bizim ihtiyacımız olan şey ne istediğimizi bilmek ve gerekeni yapmak için esaslı bir irade ortaya koymaktan geçiyor. Göreceğiz ki ihtiyacımız olan motivasyon kendi içimizde. İlle de bir “koç” lazımsa, o “koç” kur’andan ve sahih sünnetten beslenmiş imanımızın ürünü öz motivasyonumuz olmalıdır. Vesselam.
